Belangrijke punten
- De EU-milieukeur kan worden toegekend aan producten en diensten die het milieu minder belasten dan andere producten in dezelfde groep. De criteria voor het keurmerk zijn opgesteld aan de hand van wetenschappelijke gegevens over de hele levenscyclus van een product, van productontwikkeling tot afvalverwerking.
- Het label kan worden toegekend aan alle goederen of diensten die worden gedistribueerd, geconsumeerd of gebruikt op de EU-markt, tegen betaling of gratis, op voorwaarde dat de milieucriteria duidelijk zijn vastgesteld.
- Het systeem is ingevoerd bij Verordening (EEG) nr. 880/92 en gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 1980/2000. Deze Verordening (EG) nr. 66/2010 heeft tot doel de regels voor de toekenning, het gebruik en de werking van het label te verbeteren.
Gunningscriteria
- Het label wordt toegekend met inachtneming van Europese milieu- en ethische doelstellingen. Het bevordert ook de overgang van de EU naar een circulaire economie en ondersteunt zowel duurzame productie als consumptie. In het bijzonder:
- de invloed van goederen en diensten op klimaatverandering, natuur en biodiversiteit, energie- en grondstoffenverbruik, afvalproductie, vervuiling, emissies en het vrijkomen van gevaarlijke stoffen in het milieu;
- de vervanging van gevaarlijke stoffen door veiligere stoffen;
- duurzaamheid en herbruikbaarheid van producten;
- uiteindelijke invloed op het milieu, inclusief de gezondheid en veiligheid van de consument;
- naleving van sociale en ethische normen, zoals internationale arbeidsnormen;
- rekening houdend met criteria die door andere keurmerken op nationaal en regionaal niveau zijn vastgesteld;
- het verminderen van dierproeven.
- Het label kan niet worden toegekend aan producten die stoffen bevatten die door Verordening (EG) nr. 1272/2008 zijn ingedeeld als giftig, gevaarlijk voor het milieu, kankerverwekkend of mutageen, of stoffen die vallen onder het regelgevingskader voor het beheer van chemische stoffen.
Bevoegde instanties voor de milieukeur
- De EU-landen moeten een of meer instanties aanwijzen die verantwoordelijk zijn voor het etiketteringsproces op nationaal niveau. Hun activiteiten moeten transparant zijn en alle belanghebbende partijen moeten erbij betrokken kunnen worden.
- Zij zijn specifiek verantwoordelijk voor het regelmatig controleren of producten voldoen aan de etiketteringscriteria. Hun taak bestaat ook uit het ontvangen van klachten, het informeren van het publiek, het controleren van valse reclame en het verbieden van producten.
De procedure voor toekenning en gebruik van de milieukeur
- Om in aanmerking te komen voor het label moeten ondernemers een aanvraag indienen bij:
- een of meer EU-landen, die het doorsturen naar de bevoegde nationale instantie;
- een niet-EU-land, dat het naar het EU-land stuurt waar het product op de markt wordt gebracht.
- Als het product voldoet aan de criteria voor het etiket, sluit de bevoegde instantie een contract met de marktdeelnemer waarin de voorwaarden voor het gebruik en het intrekken van het etiket worden vastgesteld. De marktdeelnemer mag het etiket dan op het product aanbrengen. Voor het gebruik van het label moet een vergoeding worden betaald bij de aanvraag en een jaarlijkse vergoeding.
- De Europese Commissie heeft een catalogus samengesteld van producten die het label hebben gekregen.
